اثر مقابله ‌درمان گری مادر بر شدت حمله های فراگیر کودک مصروع

     زمینه: بیماری صرع به عنوان مهم­ترین اختلال مزمن عصبی، کودک مبتلا و خانواده وی را تحت تأثیر قرار می­دهد و باعث بروز تنش در خانواده به خصوص مادران می­شود.   هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر مقابله ‌درمان­گری مادران بر شدت حمله­های فراگیر صرعی در کودکان انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه مداخله­ای در سال 1388در قم انجام شد. 34 مادر دارای کودک مبتلا به صرع که به صورت انتخابی به مطب­های متخصصین مغز و اعصاب این شهر مراجعه کرده بودند، به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه 17 نفری مداخله و شاهد تقسیم شدند. آیین‌نامه مقابله ‌درمان­گری برای مادران گروه مداخله به مدت 8 جلسه اجرا و از پرسش‌نامه محقق ساخته برای اندازه­گیری شدت حمله­ها استفاده  شد. داده­ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.   یافته­ها: اثر تعاملی گروه در زمان که نشان ­ دهنده اثر نوع مداخله در تغییرات میانگین هردو گروه است، معنی­دار بود و مقابله‌ درمان­گری میانگین مدت زمان هر حمله را از 76/30 ثانیه به 94/12 ثانیه در گروه مداخله کاهش داد که این تفاوت از نظر آماری معنی­دار بود .   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد مقابله ‌درمان­گری مادران کودکان مصروع به عنوان یک روش درمانی در کاهش شدت حمله­های فراگیر کودکان مصروع، کارایی قابل ملاحظه­ای دارد.